Ze horen om zich heen van verliezen: een jong gezin dat onderweg zomaar werd neergeschoten bij een tankaanval; een man, vader van drie kinderen, die niet meer thuiskwam..

Ze zingen, al huilt hun hart en het voelt alsof er een steen in hun maag zit. Maar ze zingen zich er doorheen, vertrouwend op God. 

Het lied spreekt van verlangen naar God, en Zijn wederkomst. Van de zekerheid van de vreugde die er bij God te vinden is, ondanks alle moeite en pijn hier op aarde, door ons zondige bestaan.

De slotzin bidt: “Laat mijn lied nooit ophouden, laat het eeuwig door mogen gaan!”

Wilt u met hen, en met zovele anderen die in dezelfde situatie zitten, meebidden?