Lieve broeders en zusters! Ik groet u in de liefde van onze Heere Jezus Christus!

Dank u, voor uw grote betrokkenheid bij ons!

Ik wil u kort over mijn dienst vertellen. Vorig jaar was heel zwaar. Het coronavirus was bij ons. Velen waren ernstig ziek. Het gebedshuis werd gesloten. Ik heb de doven niet verlaten en heb hen allen bezocht. Ik moest te voet gaan, omdat er geen vervoer was. Ik heb vele kilometers gelopen, van huis naar huis, onze stad is niet klein.

Toen de grenzen van de regio’s geopend werden, begon ik gelijk te reizen. Ik ben de hele zomer in het zuiden van het land geweest. Daar waren, tijdens de enkele maanden quarantaine vele geestelijke noden ontstaan, sommigen werden zwak, omdat er geen erediensten waren. Ik moest daar lange tijd blijven.

Ik dank God, dat hij mij de kracht voor dit werk geeft. De laatste maand heb ik twee reizen gemaakt, naar verschillenden plaatsen, één in het noorden en één in het zuiden. Een echtpaar, meer zielen uit de doven, werd in de gemeente opgenomen. Wilt u voor hen bidden, dat de Heere hen (ver)sterkt. Deze mensen hebben kort geleden een kleindochter en een dochter verloren, een grote beproeving voor hun geloof. Bidt voor deze mensen.

Er staat in de Heilige Schrift geschreven, dat geloof zonder werken dood is. Twee weken geleden heeft onze dove zuster Irina haar been gebroken. Ze is zeer oud en kan helemaal niet meer lopen. We ondersteunen haar geestelijk en lichamelijk. Zulke gevallen toetsen onze liefde. Ik toets ook mijn hart, om te kijken of de liefde van Christus daarin is. Het is vaak zwaar, om tegen ons eigen vlees te vechten. Bijvoorbeeld ’s morgens vroeg opstaan en iemand bezoeken. Er is veel werk te doen en ik probeer overal op tijd te zijn.

In de nabije toekomst staat een reis gepland. Bidt voor ons.

Dank jullie voor uw gebeden en de briefkaarten, die u altijd weer stuurt, het helpt mij, ik ervaar jullie gebedsondersteuning.

God zegene jullie! We bidden ook voor jullie!

(dove) Broeder uit Oezbekistan