
We vragen u met ons te blijven bidden!
Wij zijn onnutte dienstknechten; want wij hebben maar gedaan, hetgeen wij schuldig waren te doen. (Lukas 17: 10)
Vrede en genade van onze Heiland Jezus Christus zij met u! We danken God voor uw steun aan onze bediening in Tofalarië en vragen u met ons te blijven bidden voor dit volk van God! Mensen verzinken in dronkenschap en losbandigheid.
Een keer werden we ‘s nachts gebeld en gevraagd om hulp. We gingen samen naar het huis en toen we er binnenkwamen, zagen we een vrouw op de grond liggen. Ze huilde; ze had maagpijn. Natuurlijk was ze dronken en de mensen om haar heen ook. Het was onmogelijk om haar in deze onhygiënische omstandigheden te onderzoeken. Het huis was niet verwarmd. Aan beide zijden hebben we haar onder de armen genomen en naar ons huis gebracht. We zijn altijd met z’n tweeën. We wasten haar, kleedde haar om, gaven haar medische hulp. Ze bleef vier dagen bij ons tot ze beter werd, daarna ging ze terug naar haar huis.
Op de vooravond van Kerst kwamen twee zusters uit de regio Altaj en hielpen met de voorbereidingen voor Kerstfeest en bakten voor de feestmaaltijd. Tien volwassenen en veertig kinderen woonden de dienst bij! Er werden 45 geschenken uitgedeeld, waarvan er 5 door de volwassenen voor de afwezige kinderen werden doorgegeven. De kinderen zijn onze vaste bezoekers. We bidden voortdurend tot God voor hun zielen dat het woord dat we hebben gezaaid tot geestelijk leven mag komen. Er is in het dorp veel verzet. De leidster van de club verliest bezoekers op clubfeesten. Voormalige medische professionals proberen ons op alle mogelijke manieren op eventuele fouten te betrappen. Elke keer dat we proberen een zieke de stad in te sturen of een medische helikopter bestellen, raakt de havenmeester geobsedeerd. We bidden voor hen omdat we hier niet werken voor onze eigen eer, maar voor de eer van God. Wij roepen mensen niet tot ons, maar God. We willen dat ze komen. We zijn bezorgd dat, hoewel iedereen dit Boek in huis heeft, deze mensen het Woord van God niet lezen. Omdat dit boek een lamp in het hart ontsteekt.
We herinneren ons een incident, vorig jaar herfst. Een meisje had blindedarmontsteking. Er werd een helikopter besteld, maar het weer werd slecht. Twee dagen lang moesten we, in afwachting van de vlucht, het meisje ‘s morgens en ‘s avonds bezoeken om de ontsteking te verlichten met medicijnen. Op de avond van de tweede dag kwam een man van de taiga en bracht zijn zwager mee, die aangevallen was door een beer. De beer had in zijn hoofd gebeten en wonder boven wonder overleefde hij het. Alleen God weet hoe hij aan de beer kon ontsnappen, hij weet zelf dat God hem heeft gered. Het duurde vierentwintig uur om van het bos naar het dorp te komen. Hij viel flauw, viel meer dan eens van zijn paard, goot suiker over zijn wond en verbond die met een doek. Een familielid te paard nam hem mee naar het dorp. We verzorgden de wond en moesten een gedeelte aan zijn slaap hechten. We gaven hem een infuus, verdoofden hem en hij viel in slaap. Hij heeft een halve dag geslapen. Zijn zus vroeg ons om voor hem en haar dochter te bidden. Ze knielde bij ons neer en bad zo goed ze kon. ‘s Morgens verrichtte de Heere een wonder: Hij gaf het reddingsteam moed en ze maakten de vlucht ondanks het zware weer, de wind en de sneeuwstorm. De piloten hadden al de moed gehad om voor twee patiënten in te vliegen. We begrepen allemaal het belang van de vertraging. Ze moesten nog naar het helikopterplatform worden gebracht. We danken onze Heere voor Zijn hulp in dit uur van nood. Na de operatie en behandeling keerden ze terug naar ons dorp; een teken van Gods genade voor deze mensen.
Beste vrienden, we zijn ons bewust van onze verantwoordelijkheid voor God voor deze mensen en hebben besloten dat Olesja haar baan zal opzeggen; zodat ze meer thuis kan werken om deze mensen alle mogelijke medische en geestelijke hulp te bieden. We willen trouw zijn aan Gods geboden, de barmhartige Samaritaan navolgen en praktische hulp bieden aan mensen zonder papierwerk dat zowel mentale als fysieke kracht vereist. God heeft ons op vele manieren op deze beslissing voorbereid. Bid alstublieft dat we geen fouten zullen maken in verschillende levenssituaties. Godzijdank zijn we duidelijk over onze bediening op deze plek. We kijken ernaar uit om gelijkgestemde mensen te ontmoeten, die in de behoeften van deze mensen willen voorzien. Bedankt voor jullie hulp en steun!
We maken plannen voor de zomer: het fundament van het huis versterken, een kinderkamp “Tabor” organiseren! En we vertellen jullie ook graag over onze plannen: we willen dat Olesja niet alleen tanden kan trekken, maar ook kan behandelen en een kunstgebit aanmeten. Tot nu toe hebben we tot God gebeden, omdat we weten dat Hij zowel het willen als het doen werkt naar Zijn welbehagen.
Alexander en Olesja, Tofalarië, Rusland.